Historie

Het begin
Het is 1965 en Pierre Braakman en Frans van de Mosselaar, beiden 16 jaar, zitten op het Werenfridus in Hoorn. Piet Kroeders is daar gymleraar en gek van honkbal. Door zijn enthousiasme en door honkbal veel tijdens de gymlessen te laten spelen worden de twee jongens geinfecteerd met het honkbalvirus. Even later besluiten de twee zelf een honkbalclub op te richten.

Eerste bestuur
Een club heeft ook een bestuur nodig. De jonge mannen waren echter nog te jong voor zo’n functie, dus wordt er in hun omgeving wat rondgekeken. Zo is de slager uit Bovenkarspel, Ton Boon bereid om voorzitter te worden. Jan Spigt, werkzaam voor de gemeente Hoorn, wordt secretaris en Wim Oud, werkzaam op een administratiekantoor, de penningmeester.

De oprichting
In die tijd was Han Urbanus de topspeler in het Nederlandse honkbal en idool van Pierre en Frans. Als een eerbetoon voor al hetgeen hij voor de honkbalsport in Nederland had gedaan, besloten ze de nieuw op te richten vereniging naar hem te vernoemen. Han vond dit prima, zodat op 21 augustus 1965, in De Blokhut te Hoogkarspel de Algemene Streker Sportvereniging Urbanus wordt opgericht in het bijzijn van de naamgever.

Nieuwe volleybalvereniging
Volleybal werd in die jaren ook al gespeeld in Hoogkarspel en wel bij volleybalvereniging Flamingo’s. Omdat deze vereniging zijn beste dagen wel had gehad, besloten enkele volleybalenthousiastelingen opnieuw een vereniging op te richten. Op 6 februari 1966 wordt thuis bij Pierre Braakman besloten om de pas opgerichte volleybalvereniging te laten fuseren met de honkbalvereniging A.S.S.V. Urbanus. De stuwende kracht achter de volleybalplannen, de op dat moment 18-jarige Guus Lundgren, nam contact op met het bestuur. De besprekingen hadden resultaat, waardoor op 17 december 1966 de eerste jaarvergadering van Urbanus kon worden gehouden met een honkbal- en een volleybalafdeling. Pierre Braakman wordt dan benoemd als voorzitter van de volleybal, waar inmiddels 24 dames en 23 heren lid van zijn. Op 22 juni 1967 krijgt de vereniging door Koninklijke goedkeuring officiele erkenning.

Begin competitie
De volleybaltrainingen zijn op maandagavond in de plaatselijke gymnastiekzaal aan de Sportlaan. De heer M. Dekker, speler van Ever Up, is de eerste trainer. Volgens een krantenbericht uit die tijd sloegen de pastoor, kapelaan en de dominee ook een balletje mee. Op 28 mei 1967 werd in deze zaal het eerste Urbanus volleybaltoernooi gehouden. Op 25 september van dat jaar is de start van de eerste officiele volleybalcompetitie bij de Nevobo afdeling Enkhuizen. Het tweede damesteam had de eer de eerste bal te slaan. De wedstrijden werden voornamelijk in sporthal De Kloet in Grootebroek gespeeld. Urbanus boekte al snel resultaten. In het seizoen 1968/69 werd Dames 1 kampioen in de 2e klasse en promoveerde Heren 1 ook naar de 1e klasse. Een jaar later volgde voor de heren zelfs promotie naar de promotieklasse. Dit heeft niet lang mogen duren. In het seizoen 1976/77 speelden beide herenteams in de 4e klasse en wist Dames 1 zich nog in de 2e klasse te handhaven.

Financien
Een beginnende vereniging heeft voor de aanschaf van de benodigde materialen geld nodig. Geld was er natuurlijk niet genoeg. Dus moet je creatief zijn. In 1965 kwam het beroep van de voorzitter goed van pas. Huis aan huis werden toffees verkocht. Een op de duizend toffees had een lotnummer wat correspondeerde met een prijs: een grote worst van de slager! Eind augustus 1970 werd ’s avonds de Grote Urbanus Asbakkenaktie gehouden. In zowel Hoogkarspel als Bovenkarspel en Grootebroek ging men de huizen langs om asbakken te verkopen. Het lukte om op een avond bijna 1200 asbakken aan de man te brengen, waardoor de ergste financiele nood was opgelost.

Het clubblad
Uiteraard ontbrak ook een clubblad niet. Op 10 januari 1967 verscheen de eerste editie van Time Out met als hoofdredacteur Frans Koomen. In 1976 ziet een nieuw verenigingsblad het levenslicht: ’t Krantje. De eerste edities verschenen nog niet in de huidige vorm, dat gebeurde pas eind 1979. Het leeuwtje als logo deed toen ook zijn intrede. Het Leeuwtje was een ontwerp van Andre Braun, voorzitter destijds. Inmiddels is het Leeuwtje diverse malen verjongd en opgeleukt door Rene Manshanden, zoon van Nico. Nico kwam de redactie al in het seizoen ’80/81 versterken. Hij heeft het ’t Krantje gemaakt en vormgegeven tot en met deze bijzondere uitgave. Het was zijn wens deze uitgave te doen als het jubileumfeest gehouden werd. Helaas maakt hij zelf dit niet meer mee. Om de kosten te drukken kon de vereniging een beroep doen op de lokale middenstand door het plaatsen van advertenties. Sinds eind 2005 beschikken we ook over een website. Jan Jonk is hiervan de beheerder geweest tot en met 2016.

Alleen verder
Het was voor de honkbal moeilijk een geschikte lokatie te vinden. Eerst vonden trainingen en wedstrijden plaats op het gemeentelijk sportterrein. Er moesten dan wel maatregelen worden getroffen om bezoekers van zwembad en voetbalwedstrijden te beschermen tegen de rondvliegende ballen. Daarna werd gebruik gemaakt van het terrein van de vereniging IJsvermaak te Bovenkarspel. Nadat ze ook nog op een trainingsveld van een voetbalvereniging in Enkhuizen hadden gespeeld, kwamen ze uiteindelijk in Hoorn terecht. Eerst een tijdje op het Zwarte Pad en in 1979 op het nieuwe complex in Risdam. Wanneer precies de beide afdelingen van de vereniging afzonderlijk verder zijn gegaan is moeilijk na te gaan. Notulen van bestuursvergaderingen, waarin de afsplitsing staat beschreven, zijn niet meer voorhanden. In de algemene ledenvergadering van 23 maart 1972 was het wel een agendapunt om eventueel alleen verder te gaan in verband met problemen bij de honkbal. Waarschijnlijk is kort daarna ieder zijn eigen weg gegaan. Honkbalvereniging Urbanus bestaat ook nog steeds. Binnen de vereniging is ook altijd de mogelijkheid geweest om buiten competitieverband volleybal te spelen. Zo had je in 1972 speciaal voor huisvrouwen nog de zogenaamde potten- en pannenclub. Vanaf eind 1977 werden door de Nevobo toernooien georganiseerd, waarin teams van omliggende verenigingen tegen elkaar uitkwamen. Vanaf het seizoen 1996/97 is begonnen met de recreantencompetitie in de huidige opzet. Een competitie waarin teams van vrienden, collega’s en familie in een ontspannende sfeer met elkaar de strijd aanbinden.

Heden
Rond de milenniumwisseling stond de vereniging er slecht voor. Fusiebesprekingen met Westvolver waren op niets uitgelopen. Met moeite konden een damesteam en twee herenteams samengesteld worden, terwijl er geen jeugdleden meer waren. In hoogtijdagen speelden bij zowel de dames als de heren nog weleens vier teams in de competitie. In 2013 volgde er een fusie met Volley ’85. Zij hadden 2 damesteams en wij 2 heren teams. Afgesproken werd de naam Urbanus te handhaven. Zo draaide de fusieclub met een rijk bemand bestuur de afgelopen jaren. Een bestuur dat inmiddels weer is afgeslankt. Intussen was er ook een florerende jeugdafdeling en werd jaarlijks een scholentoernooi georganiseerd, het “krentenbollentoernooi” met daaraan gekoppeld een aantal trainingslessen voor de scholen. Walter Kroese en Karina Mustert waren eerste trainers en begeleiders, daarna volgde Coen, Carola en Sandra hun weer op en op zeker moment kreeg Sandra ondersteuning van Mark en Erik. Helaas is in 2019 de jeugdafdeling gestopt vanwege te weinig animo. Ondanks de bezielende trainingen van Mark en Erik 😊 . De recreantencompetitie loopt nog steeds uitstekend. Elk jaar weer een redelijk vaste groep, met af en toe een team dat stopt en een nieuw team dat er bij komt. Op het moment hebben wij in de Nevobo competitie één damesteam en één herenteam. We staan open voor versterking.